ม่วงนามดี..."ศรีตรัง"

"ประหวั่นพรั่นพรึงในความงามที่เหลือบเร้นด้วยมนต์เสน่ห์ของสีม่วงเริงระบายเรียงร้อยความละเมียดละไมบนกลีบดอกอันบอบบางที่ถูกตราตรึงด้วยความจองหองอหังการแห่งเผ่าพันธุ์" (By: ZuMi)

เห็นศรีตรังครั้งใด...
คล้ายหัวใจได้ยินลำนำรักเก่าขับขาน

"ถิ่นพักใจใดจะปานเหมือนบ้านเกิด
เราทูนเทิด แนบใจไม่สลาย
น้ำใจห่วงหวงหามิคลาคลาย
ต่างมิหน่ายเหือดแล้งแหล่งไมตรี"

>_<" คิดถึ้ง คิดถึง

และนี่เป็นหนึ่งในดอกไม้โปรด
...ที่ไม่ใช่สีขาว

ครั้งหนึ่งซึ่งเคยมีความหลังกันมา...

อาจเพราะความบังเอิญหรือความจงใจของคนบนฟ้า
ฉันได้ยิน "Jacaranda" เมื่อนานมากแล้ว
จากที่อยู่ของลูกพี่ลูกน้องในถิ่นแคว้นแดนแฮมเบอร์เกอร์
ตอนนั้น...ฉัน (ใจง่าย) ตกหลุมรัก ...อีกแล้ว
ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าเป็นชื่ออะไร ชื่อใคร หรือยังไง
แต่เสียงที่เปล่งออกมาว่า...Jacaranda...
ก็มากพอให้จิตใจวูบไหว
>_<

"รัก...แม้เราจะไม่รู้จักกัน"

ฉันไม่เคยเฝ้าค้นหาคำตอบว่า
ชื่อนั้นมีความหมายอื่นใด
หรือเป็นชื่อของสิ่งใด
อีกทั้งยังไม่มีความสัมพันธ์กับชาวตรังคนใด
ก็เพียงแค่รู้สึกดีที่ได้ยิน
รู้สึกดีที่เขียนคำนั้นจ่าหน้าลงบนจดหมาย
...เท่านั้นเอง

(ตอนนั้นก็แปลกใจนะ ว่าทำไมรู้สึกดีกับคำนี้มากขนาดน้าน)

จนกระทั่ง... วันที่เหตุเกิด
คือ วันปฐมนิเทศ...ตอนเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
เมื่อไม่กี่ปีก่อน (จริงๆ แล้วหลายปี!! -_-")

ได้รับแจกหนังสือเล่มหนึ่ง...

แล้วเรา...ฉันหมายถึง
ฉันกับศรีตรัง...ก็ได้แนะนำตัวต่อกัน
หล่อนถือโอกาสนั้น...
ระบัดระบายความงามอันสูงศักดิ์ให้ไพร่สะเหร่ออย่างฉันได้รับรู้
ว่านอกจากชื่อไทยที่ง่ายงามเยี่ยง "ศรีตรัง" แล้ว...
หล่อนพ่วงพร้อยความเป็นนานาชาติด้วยชื่อ...
"J-A-C-A-R-A-N-D-A"

"ม่วงงาม...นามนี้ "ศรีตรัง"
พราวเพริดแพร้วในห้วงกาล ณ วสันต์
ศรีศักดิ์ใดไม่อาจเปรียบเทียบเทียมทัน
งามหมด งามจรดดั่ง...เจ้าศรีตรังเอย"
(By: ZuMi)

จนแล้วจนรอด...
ได้สบตาและเห็นหน้ากันก่อนจบเพียงไม่นาน

บทเพลงที่คุ้นเคยล่องลอย...

"ช่อศรีตรังสะพรั่งบานทุกก้านกิ่ง
คอยเป็นมิ่งขวัญใจให้ถวิล
รำลึกค่าสงขลานครินทร์
เทิดทูนถิ่นที่รักเป็นหลักชัย

ร่มศรีตรังยังเพรียกร่ำเรียกหา
ลูกสงขลานครินทร์อยู่ถิ่นไหน..."

แม้ยศศักดิ์ของนางถูกแต่งตั้งให้เป็นถึงดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัย
แต่เพราะวิทยาเขตที่เรียน...
มีศรีตรังอยู่ต้นเดียว!!...แคระและแกร็น!! (ช่างน่าสงสาร T_T)

อาจเป็นเพราะกำลังจะกลับไปเยือน
คนรักเก่าฝั่งอันดามัน...
บางเรื่องราวที่ซึมลึกอยู่ข้างในจึงผุดโพล่
แม้ตัวไม่อาจไปอยู่ใกล้
แต่ก็รู้สึกคิดถึงทุกลมหายใจ

"แม้ห่างกันพันแสนด้าวแดนใด มอบดวงใจไว้ที่ร่มศรีตรัง"

-----------------------------------------------------------------

ข้อมูล

ชื่อไทย : ศรีตรัง

ชื่อสามัญ : Green ebony, Jacaranda

ชื่ออื่นๆ : แคฝอย (กรุงเทพฯ), ศรีตรัง (ตรัง)

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Jacaranda obtusifolia Humboldt & Bonpl.

Division : Magnoliophyta

Class : Magnoliopsida

Order : Lamiales

Family : Bignoniaceae

ประเภท : พืชชั้นสูง//ไม้ยืนต้น

ลักษณะทั่วไป :
ลำต้น เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูงประมาณ 5-10 เมตร เปลือกของลำต้นมีสีน้ำตาลอ่อนเกลี้ยง แตกสะเก็ด

ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ออกตรงข้ามกัน ใบย่อยเล็กเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนคล้ายกับใบมะขาม มีสีเขียว มีใบย่อยเล็กๆ เป็นฝอย 19-45 ใบ จะผลัดใบในฤดูหนาว

ดอก ออกดอกเป็นช่อใหญ่ตามกิ่ง สีน้ำเงินม่วง กลีบดอก 5 กลีบ เชื่อมกันเป็นหลอด และเป็นรูปแตรเมื่อบาน มีสีเขียว มีใบย่อยเล็กๆ เป็นฝอย 19-45 ใบ จะผลัดใบในฤดูหนาว

ผล เป็นฝักแบนๆ เมื่อฝักแก่เป็นสีเทาจะแตกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีปีกเบาปลิวตามลมได้

ข้อมูลเพิ่มเติม : เป็นไม้ถิ่นอเมริกาใต้ ปลูกได้ดีในดินแทบทุกชนิด พระยารัษฎานุประดิษฐ์์ได้นำเข้ามาปลูกที่จังหวัดตรังเป็นครั้งแรก ต้นศรีตรังเป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดตรัง และเป็นดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับตามอาคารต่างๆ เพราะมีทรงพุ่มสวยงามออกดอกจะทื้งใบเกือบหมด บานพร้อมกันเป็นสีม่วงทั้งต้น กลีบดอกอ่อน ช้ำง่าย มักออกดอกในช่วงต้นฝนอย่างเดือนพฤษภาคม ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด

ขอบคุณข้อมูลจาก : http://www.myfirstbrain.com/