"ใคร ใครว่าฟ้าให้คนได้รักกัน
ก็น่าให้ฉันกับเธอได้ชิดใกล้
ทำไมล่ะใจที่ให้เธอไป...ไม่เคยถึงเธอสักที
ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน
ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ค่อยจะมี...เวลาให้เราผูกพัน
แต่จะนานแค่ไหนและเท่าไร...ในหัวใจไม่ท้อ
จะเก็บใจไว้..เก็บเพื่อรอ ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี...ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง วันไหนสักวันฉันจะให้กับเธอ"
ในความอดทนไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจไม่เคยสิ้นสุด
มีความห่วงใยไม่เคยจะหยุด
...ในใจที่มีแต่รัก
*ฉันเองก็ไม่เคยได้ตั้งใจฟังเนื้อหาของเพลงนี้อย่างจริงจัง
วันหนึ่งที่เรามีเวลาได้อยู่ใกล้กัน...เธอบอกว่าชอบเพลงนี้
...ไม่รู้เพราะอะไร แต่รู้สึกว่ามันเพราะดี...
และก็ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรือจงใจที่ฉันจำคำพูดเหล่านั้นได้ราวกับเอ่ยมันออกไปเอง
เมื่อคืนเลยฟังอย่างตั้งใจ...
ฉันถามตัวเองว่า
...เธอกำลังจะบอกอะไรฉันในวันที่เราไกลกันแบบนี้?
...สายตาฉันมองไม่เห็นอะไร...น้ำตาบดบัง...บางอย่างพร่าเลือน
Friday, March 28, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment